BEN SANA MECBURUM

BEN SANA MECBURUMN

Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum

(Tekrarlara yer vererek anlatımı zengin tutmuştur.
 Mecazi ifadelere yer vermiştir.)

Ağaçlar son bahara hazırlanıyor
Bu şehir o eski İstanbul mudur
Karanlıkta bulutlar parçalanıyor
Sokak lambaları birden yanıyor
Kaldırımlarda yağmur kokusu
Ben sana mecburum sen yoksun

(Tabiat unsurları dikkat çekici, gerçekçilik akımında olduğu gibi göz önünde canlandırmalara yer verildiği gibi yağmur kokusu derken de o yaşanılan anın hissini verir.)

Sevmek kimi zaman rezilce korkuludur
İnsan bir akşamüstü ansızın yorulur
Tutsak ustura ağzında yaşamaktan
Kimi zaman ellerini kırar tutkusu
Birkaç hayat çıkarır yaşamasından
Hangi kapıyı çalsa kimi zaman
Arkasında yalnızlığın hınzır uğultusu

(İnsanları toplumsal olarak ele alarak günlük hayattaki söz konusu durumları vermiş olup mesela sevmek derken de genel olarak insanların sevme konusunda pek aldandığını ve bunun sonuçlarını kötü bir tabirle en güzel şekilde vermiştir.)

Şair şiir de çok sağlam bir üslup kullanmıştır.
Atilla İlhan'ın şiirleri liriktir. Şiirlerinde derin bir hayal dünyası vardır ve bunu da şiirde görmekteyiz sanki bizi alır düşler ülkesine götürür.
Onun şiirlerinde bencil bir anlatım yoktur yani şiirleri nesnel olarak şiirinde olaylar toplumsal ,aşk, umutsuzluk ölüm gibi bireysel konuları da işlemiştir.
İlk şiirlerinde Divan  edebiyatının imge zenginliği içinde ve değişik müzikler yaratarak verir.
Şiirlerinde barış, özgürlük, adalet, halkçılık, insan sevgisi gelecek umudu gibi toplumsal konuları işlediği gibi ; bunalım, yalnızlık nın ve halk edebiyatının ses ve biçim özelliklerinden yararlandığı görülür.