BİZE GÖRE SUÇLU KİM ?
İhtiyacımız hiçbir zaman bitmez herşeyin hep daha fazlasını isteriz .
İçimizde hep şu eksik kalır.Eksik olan taraf bak bunu alayım şunu alayım yani bir şey almayınca o bizim hayatımızda özellikle de kadınların hayatında bir eksik gibi kalır.Yok efendime söylim dışarı çıktım gözüm vitrinlerde kaldı keşke alaydım şundan da alayım modunda.Her ne kadar hepsini almak istesek de herşeyin alınmayacak bir maliyet sınırının varlığından haberdarız. Herkes kendi ihtiyacı kendi ekmeği derdinde .Dükkanlar dolup taşıyor . Esnaflar ,garsonlar gezenler tozanlar herşeyden habersiz bir cünbüştür gidiyor.
Herkesin peşinden koştuğu kiminin az kiminin çok elde edebileceğine inandığı bir ekmek kapısı vardır.Bir an kalabalığa dalmış yürürken ; göz kapaklarımın yorulduğunu hissettim ve gözüm kaldırım kenarında oturan çocuklu bir kadına ilişti, elleri açık gözleri ile bir beklenti içerisinde bakıyordu.Halinden belliydi zaten üstü başı perişan bir haldeydi üstü eskimiş ve çocuğunun üzerinde incecik bir üst, yalın ayaklı duruyordu.Gelen geçen bu görüntünün etkisinden uzak durmak istercesine yolunu değiştiriyor yada yarım kalmış sözlerine hiç görmeyerek yani doğrusu görmezden gelerek devam ediyorlardı bir haber olarak. O kadının ve çocuğun haline üzülen belki bir yada iki parmağı geçmez ,tabi vijdanını rahatlatmak istercesine bir iki kuruş parayı önlerine atıp dik dik devam edenleri sayarsak herhalde üç dört diye arttırabiliriz.Peki onları bu hale getiren kim?
Onların bu vaziyette bu halde olmaları , dilenmeleri , aç kalmaları ve onlar gibi sokakta yaşayan niceleri hepsi ama hepsi onların suçu mu?
Niçin onların suçuymuş gibi davranmaktan vazgeçemiyoruz.Onların yerinde biz olsaydık ve aynı şeyler bize de yapılsaydı , o zaman da onlara suçlu gözüyle bakar mıydık?
O zaman cevap verilmesi gereken tek bir doğrudan söz edeyim .
Birilerinin zengin sefa içindeyken birilerinin de aç kalması ve yoksulluk çekmesi kimin suçu olabilir.Belki de şu an elimizden geleni yaptığımıza inanıp kenara çekilebiliriz.
Yeterli gördüğümüz bir sadaka bile milyonlarca aç kalan insanlar için yeterli olmayabilir.
Öyleyse yeteri kadar cömert değiliz.Gelmiş geçmiş en meşhur kalıplaşmış bir cümleyi ele alırsam ''Şansın herkese gülmediği ''gerçeğini kabullenip hayata hiçbir şey yaşanmıyormuşcasına arkamızı döndüğümüzde geride kalan bizlere göre suçladığımız ve haklı olduğumuzu düşündüğümüz binlerce haksızlığa uğramış insanın tek suçlusu ve tek sorumlusu gerçek şu ki 'biziz' yani hepimiz.
Öylerce suçluyu uzakta aramayın gönüller cömert olmadıktan sonra...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder